Voor de schilderijenrestauratie onderscheiden wij, naast de preventieve conservatie, twee typen behandeling.
Actieve conservatie:
– reiniging van vuil, stof en (vergeeld) vernis van uw schilderij;
– consolidering van (gedeeltelijk) losgeraakte onderdelen;
– ondersteuning van verzwakte delen;
– bestrijding van actieve insecten- en schimmelaantasting;
– aanbrengen van bescherming, zoals een achterkant.
Actieve conservering vertraagd het verval van uw schilderij, maakt het minder kwetsbaar en beter toonbaar.
Restauratie:
– verwijdering van oude restauraties;
– toevoeging of aanvulling van verloren gedeeltes (lacunes invullen, retoucheren, vernissen);
– herstel van scheuren, gaten en craquelé;
– vervanging onderdelen, zoals een spierraam of roestige spijkers.
Zo brengen wij uw schilderij in een zo origineel mogelijk staat terug. Hieronder treft u enkele voorbeelden aan van onze schilderijenrestauratie.
With regard to the painting restoration we distinguish, besides the preventive conservation, two different types of treatment.
Active conservation:
– cleaning of dirt, dust and (yellowed) varnish;
– consolidation of (partially) detached components;
– backing of weak parts;
– action against active bug and mold damage;
– applying protection, such as a reverse side.
Active conservation slows down the decay of your painting, makes it less vulnerable and better presentable.
Restoration:
– removal of old restorations;
– addition or complement of lost parts (filling of voids, retouching, varnishing);
– repairing cracks, holes and craquelure;
– replacement of parts, such as a muscle window or rusty nails.
In this way we return your work of art to its best original condition. Below you find some examples of our painting restoration.
Oppervlaktevuil en vergeelde vernis
Door het verwijderen van het oppervlaktevuil en de vergeelde vernis komen de oorspronkelijke kleuren beter tot zijn recht.
Oppervlaktevuil
Sigarettenrook en roet hebben door de jaren heen een vettige laag achtergelaten. Deze laag verwijderen doet wonderen.
Vergeelde vernis
Een vernislaag beschermt het schilderij en geeft de kleuren meer diepte. Afhankelijk van de soort vernis (schellak, hars of lijnolie) die in het verleden is gebruikt, en de leeftijd van het schilderij, kleurt de vernis donkerder. De vernislaag verwijderen is een fijngevoelige handeling. Er worden oplosmiddelen gebruikt die alleen de vernislaag verwijderen en niet de onderliggende verflaag. Omdat de vernislaag van elk schilderij anders is, wordt de samenstelling van de oplosmiddelen aangepast per schilderij. De nieuwe vernislaag die aangebracht wordt, beschermt het schilderij tegen UV-licht en vocht.
Zie hier meer voorbeelden van schilderijen met voorheen een vergeelde vernis.
Gaatje, oppervlaktevuil, vergeelde vernis
Waterschade
Door lekkage is de vernis van de panelen zo aangetast dat het helemaal wit is uitgeslagen. Tijdens de voorzichtige verwijdering van het vernis werd de overschildering van de oorspronkelijke tekst ontdekt. De contouren van de letters waren net genoeg zichtbaar om ze de oorspronkelijke vorm terug te kunnen geven. Daarna is een nieuwe vernislaag aangebracht.
Slecht bewaard
Het doek met de zonnebloemen was dubbelgevouwen bewaard, waardoor er een scherpe vouwlijn in het doek zat. Om het doek mooi strak te krijgen, is een stretcher gebruikt. Door stukken linnen aan het schilderij vast te maken (deze zijn later weer verwijderd) is het schilderij op een regelmatige manier gevlakt. De kale plekken zijn opgevuld en geretoucheerd. Verder is het oppervlaktevuil verwijderd en is er een vernislaag aangebracht. Deze geeft meer diepte en nuance in de kleuren van het schilderij.
Schilderij gevonden bij grof vuil
Dit schilderij van Evert Moll is in zeer slechte staat bij het grof vuil gevonden. Het doek is schoongemaakt en gevlakt. De scheur is hersteld. Lacunes zijn opgevuld en geretoucheerd. En er is een vernislaag aangebracht.
Craquelé en loslatende verf
Veel oudere schilderijen hebben last van craquelé. Doordat het het schilderij is blootgesteld aan licht en lucht drogen de verflaag en de drager (doek of paneel) uit. De eerste 50 tot 100 jaar hardt de verflaag uit. Het volume neemt toe, omdat steeds meer zuurstof word gebonden. Als de schilder dunne over dikke lagen aangebracht heeft, leidt dat vaak na een paar maanden al tot barsten. Omgekeerd, een dikke boven een dunne laag olieverf, veroorzaakt rimpelvorming. Maar zelfs bij een perfecte schildertechniek is craquelé uiteindelijk niet te voorkomen. Door de toename in volume werkt de verf zich los van de ondergrond. In vrijwel alle olieverfschilderijen is dit te zien.
In dit geval is de craquelé ernstig en laat de verf al los van het doek. De oorzaak hiervan is het gebruik van zinkwit. Zinkwit bindt niet goed met olie. Toevoeging van een van de andere witte pigmenten lood- of titaanwit had dit kunnen voorkomen. Loslatende stukjes verf zijn teruggeplakt en vanaf de achterkant is het schilderij geïmpregneerd, zodat de verf beter hecht aan het doek. De vernislaag zorgt voor bescherming en sluit de verf in dit geval ook in.
Ongelukje
Per ongeluk is er iemand door dit schilderij gevallen. De scheur is hersteld, lacunes zijn opgevuld en geretoucheerd. Ook de de kleine lacunes zijn opgevuld, die zijn ontstaan door slijtage van de verf. Nadat de vernis van een eerdere restauratie verwijderd is, wordt dit pas goed zichtbaar, doordat het contrast groter wordt.